De groenten van tegenwoordig zouden minder vitamines en mineralen bevatten dan pakweg 50 jaar geleden. Intensivering van de landbouw met een eenzijdige teelt, monoculturen en mestinjecties zouden hier debet aan zijn. Of de groenten vandaag de dag daadwerkelijk minder rijk zijn aan vitamines en mineralen is niet geheel duidelijk. Maar dat de uitgestrekte landbouwgronden niet heel natuurlijk meer zijn, is klip-en-klaar.

Ik droom liever van voedselbossen waarin groenten, fruit en kruiden samen groeien in een rijk en divers ecosysteem. Ontoegankelijk voor grote landbouwmachines maar bereikbaar voor mensen en families om het eigen voedsel te verzamelen. Een supermarkt in het wild.

Mijn voedselbos

In mijn achtertuin staat een jonge plataan met daaromheen een klein stukje (nu nog) kale grond, zo’n 6m2. Op dit stukje grond ontstaat ieder jaar een moestuintje. Het ene jaar wat meer courgettes, het andere jaar meer erwten en peulen. Elk jaar begin ik een nieuw experiment, gebaseerd op ervaringen van de afgelopen jaren en nieuwe kennis en ideeën die ik heb opgedaan. Dit jaar zie ik een mini-voedselbos voor me. In gedachten is het nu nog kale stukje grond al veranderd in een klein maar weelderig voedselbos. De planning is rond en de eerste zaden zijn al gezaaid. In de loop van het voorjaar plant ik courgettes en pompoenen en zet ik in de ruimtes daartussen, op de zonnigste en meest beschutte plekken, de tomaten. Er komen ook een paar maïsplanten, waarin bonen en erwten naar boven klimmen. Aan de voorkant van het tuintje plant ik een paar witte kolen die ik in na de oogst tot zuurkool ga verwerken. Omdat de kool gevoelig is voor aaltjes plant ik er afrikaantjes bij. De afrikaantjes doen het overigens ook goed tegen mieren en witte vliegen die de tomaten kunnen aantasten. Tussen de kolen zaai ik rode bietjes en om de nog kale stukken grond te beschermen tegen weersinvloeden en het uitspoelen van voedingsstoffen zaai ik nog wat spinazie, veldsla en groenbemesters. Het wordt een ecosysteem dat zichzelf in stand moet gaan houden en (hopelijk) geen plagen zal kennen. Chemische bestrijdingsmiddelen komen mijn tuin niet in. De planten moeten zichzelf verdedigen en ik help ze daarmee door plantencombinaties te maken die elkaar gezond houden. Op deze manier begin ik ‘Experiment 2019’ en ontstaat hopelijk mijn eigen droomwereldje waaruit ik rijkelijk groenten kan oogsten. Bomvol vitaminen en mineralen.